Inleiding
De snelle vooruitgang van technologie heeft zowel uitdagingen als kansen geboden in de zoektocht naar duurzame ontwikkeling. Van de vele technologieën die zijn opgekomen, heeft blockchain veel aandacht gekregen vanwege het potentieel om verschillende duurzaamheidskwesties aan te pakken. Het artikel “Blockchain for sustainability: A systematic literature review for policy impact” door Catherine Mulligan, Suzanne Morsfield en Evîn Cheikosman biedt een uitgebreide beoordeling van hoe blockchain-technologie kan worden ingezet om duurzaamheidsdoelen te bereiken. In dit essay worden de belangrijkste punten van het artikel, de gehanteerde methodologieën en de mogelijke implicaties voor beleidsmakers besproken.
Overzicht van Blockchain Technologie
Blockchain-technologie, aanvankelijk populair gemaakt door cryptocurrencies zoals Bitcoin, is in wezen een gedistribueerd grootboek dat transacties registreert over veel computers op een manier dat de geregistreerde transacties niet met terugwerkende kracht kunnen worden gewijzigd. Het artikel bespreekt blockchain niet alleen als een financiële technologie, maar als een General-Purpose Technology (GPT) met een breed scala aan toepassingen buiten de financiële dienstverlening, waaronder in gebieden die cruciaal zijn voor duurzaamheid, zoals supply chain management, energiesystemen en handel in CO2-kredieten.
De auteurs stellen dat de gedecentraliseerde aard, transparantie en beveiligingskenmerken van blockchain het een veelbelovend hulpmiddel maken voor het aanpakken van verschillende milieu- en sociale uitdagingen. Bijvoorbeeld in supply chain management kan blockchain de traceerbaarheid verbeteren, fraude verminderen en de efficiëntie verhogen, wat allemaal bijdraagt aan duurzamer gedrag. Evenzo kan blockchain in de energiesector de ontwikkeling van peer-to-peer energiesystemen bevorderen, die essentieel zijn voor de overgang naar hernieuwbare energiebronnen.
Duurzaamheid en Blockchain: Een Systematisch Literatuuronderzoek
Het kernpunt van het artikel is een systematisch literatuuronderzoek (SLR) van 10.188 artikelen, afkomstig uit de Scopus- en IEEE-databases. Dit onderzoek werd uitgevoerd om te beoordelen hoe blockchain is toegepast om duurzaamheidsdoelen te bereiken en hoe goed dit onderzoek aansluit bij opkomende regelgevende kaders. Het onderzoek werd geleid door twee hoofdonderzoeksvragen: (1) Wat is de huidige stand van zaken in de toepassing van blockchain-technologieën om duurzaamheid te bereiken? (2) Hoe sluit de onderzoekswereld aan bij de opkomende regelgevende omgeving?
Het artikel identificeert drie hoofdgebieden waar blockchain wordt toegepast op duurzaamheid: supply chain management, energiesystemen en het Internet of Things (IoT). De auteurs stellen vast dat hoewel er veel belangstelling is voor het gebruik van blockchain voor duurzaamheid, een groot deel van het onderzoek zich nog in een vroeg stadium bevindt, waarbij veel voorgestelde oplossingen nog moeten worden geïmplementeerd op grote schaal.
Uitdagingen en Regelgevende Omgeving
Een van de belangrijkste uitdagingen die in het artikel worden belicht, is de afstemming van op blockchain gebaseerde oplossingen op bestaande en opkomende regelgeving. Het artikel bespreekt verschillende regelgevende kaders met betrekking tot ESG, waaronder de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) van de Europese Unie, de International Sustainability Standards Board (ISSB) en de voorgestelde regels van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) voor klimaatgerelateerde openbaarmakingen. De auteurs merken op dat hoewel blockchain het potentieel heeft om naleving van deze voorschriften te ondersteunen, het merendeel van het huidige onderzoek de regelgevende vereisten niet voldoende behandelt.
Zo wijst het artikel erop dat er een gebrek is aan gestandaardiseerde methodologieën voor het meten van de milieu-impact van blockchain-technologieën. Dit is vooral problematisch gezien de energie-intensieve aard van sommige blockchain-systemen, zoals die gebaseerd zijn op Proof of Work (PoW)-algoritmen, die zijn bekritiseerd vanwege hun hoge CO2-voetafdruk. De auteurs roepen op tot meer onderzoek om peer-reviewed methoden te ontwikkelen voor het beoordelen van het energieverbruik en de CO2-uitstoot van blockchain-systemen.
Beleidsimplicaties en Aanbevelingen
Het artikel sluit af met een reeks aanbevelingen voor beleidsmakers. De auteurs stellen dat er meer samenwerking moet zijn tussen de blockchain-onderzoekswereld en beleidsmakers om ervoor te zorgen dat blockchain effectief kan bijdragen aan duurzaamheid. Dit omvat het ontwikkelen van normen en richtlijnen die ervoor zorgen dat blockchain-oplossingen zijn afgestemd op duurzaamheidsdoelen en regelgevende vereisten.
Een van de belangrijkste aanbevelingen is om blockchain niet te zien als een op zichzelf staande oplossing, maar als onderdeel van een breder ecosysteem van technologieën. Het artikel suggereert dat blockchain moet worden geïntegreerd met andere technologieën zoals IoT en kunstmatige intelligentie (AI) om meer omvattende oplossingen voor duurzaamheid te creëren. Bijvoorbeeld in de context van slimme steden kan blockchain worden gebruikt om gegevens van IoT-apparaten te beveiligen, waardoor de integriteit en privacy van de gegevens die worden gebruikt om energiesystemen, waterbronnen en afvalbeheer te beheren, worden gegarandeerd.
De auteurs benadrukken ook de noodzaak van meer interdisciplinair onderzoek dat technische, milieu- en beleidsaspecten combineert. Dit zou helpen om de hiaten in de literatuur te dichten, met name met betrekking tot hoe blockchain kan worden gebruikt om specifieke duurzaamheidsdoelen te bereiken, zoals die uiteengezet in de Sustainable Development Goals (SDG’s) van de Verenigde Naties.
Conclusie
Het artikel van Mulligan, Morsfield en Cheikosman biedt een grondige beoordeling van de huidige stand van blockchain-onderzoek in de context van duurzaamheid. Het belicht zowel het potentieel als de uitdagingen van het gebruik van blockchain om milieu- en sociale doelen te bereiken. Hoewel blockchain veelbelovende oplossingen biedt op gebieden zoals supply chain management en energiesystemen, is er nog veel werk te verrichten om ervoor te zorgen dat deze oplossingen zijn afgestemd op regelgevende kaders en zinvol bijdragen aan duurzaamheid.
Om het volledige potentieel van blockchain in het bevorderen van duurzaamheid te realiseren, moet er meer samenwerking zijn tussen onderzoekers, beleidsmakers en industriële belanghebbenden. Gestandaardiseerde methodologieën voor het meten van de milieu-impact van blockchain-systemen moeten worden ontwikkeld, en er is meer interdisciplinair onderzoek nodig om ervoor te zorgen dat blockchain-oplossingen niet alleen technisch solide, maar ook sociaal en ecologisch verantwoord zijn.
Kortom, blockchain biedt aanzienlijk potentieel als hulpmiddel voor duurzaamheid, maar het succes ervan zal afhangen van de mogelijkheid van onderzoekers, beleidsmakers en industrieën om samen te werken om de in dit artikel geïdentificeerde uitdagingen te overwinnen. Door dit te doen, kan blockchain een cruciaal onderdeel worden van de wereldwijde inspanning om een duurzame toekomst te bereiken.
